“მე თქვენ გიცნობთ, მამას მაგიდაზე აქვს თქვენი ფოტო” – გაკვირვებულმა თქვა კლასში შესულმა ბავშვმა, რომელმაც მასწავლებელი პირველად ნახა

სკოლაში, სადაც ვიქტორი სწავლობდა მხოლოდ ცრა კლასის განათლებას აძლევდნენ, ამიტომ, საშუალო განათლების მისაღებად, იგი სხვა სკოლაში უნდა გადასულიყო.

ახალი სტუდენტი მაშინვე შენიშნეს. იგი კლასელებს შორის გამოირჩეოდა როგორც გარეგნულად (ჰქონდა წითელი თმა), ასევე შესაძლებლობებით. სწავლა მისთვის ადვილი იყო. და არა მხოლოდ სწავლა. ის კარგად უკრავდა გიტარაზე. გოგონებს უყვარდათ, როდესაც ის გიტარას იღებდა და მათთვის პოპულარულ სიმღერებს მღეროდა.

ერთი სიტყვით, ვიქტორი სწრაფად შეეჩვია ახალ სკოლას. კლასელებმა ის უპირობოდ მიიღეს მათ კომპანიაში. ვიქტორს ყველასთან თანაბარი ურთიერთობაც კი ჰქონდა, გარდა ერთ გოგონას, სახელად ლერა. მათ შორის მუდმივად ჩნდება გარკვეული სახის გაუგებრობა. გამოსაშვებ საღამოზე განსაკუთრებით დიდი კონფლიქტი მოხდა, როდესაც მათ ყველას თვალწინ ბევრი მავნე სიტყვა წარმოთქვეს.

გოგონას შეეშინდა ეღიარებინა საკუთარი თავისთვის, რომ მას მოსწონდა ვიქტორი. ამიტომ, მან ყველას უთხრა, რომ ის იყო არაგულწრფელი და ფარისეველი, ლერას სჯეროდა რომ ვიქტორის მსგავსი ადამიანები ცხოვრებაში უბრალოდ არ არსებობენ. მისი აზრით, მხოლოდ წიგნებშია ყველა ასეთი კეთილი, სიმპათიური და გაგებული.

იმ საღამოს შემდეგ დიდი დრო გავიდა. ლერამ დაამთავრა უნივერსიტეტი და მუშაობდა სკოლაში მასწავლებლად. ხშირად იხსენებდა სკოლის წლებს და ნიჭიერმა სტუდენტებმა როგორღაც მას ვიქტორი გაახსენეს.

ვიქტორმა აშკარად დატოვა ქალაქი სკოლის დამთავრების შემდეგ, რადგან მას შემდეგ ლერა აღარ შეხვედრია. და მის შესახებ ახალი ამბები არ იყო. ლერა ჯერ კიდევ მარტო იყო, თუმცა მისი ყველა მეგობარი დიდი ხანია დაქორწინებული იყო და როდესაც ისინი ერთამენთს ხვდებოდნენ საუბრობდნენ თავიანთ მეუღლეებზე და შვილებზე, ხოლო ლერა – სამუშაო პრობლემებზე.

ერთხელ ლერას კლასში ახალი სტუდენტი მიიყვანეს. როგორც აღმოჩნდა, გოგონა მამასთან ცხოვრობდა, დედა გარდაეცვალა. გოგონას ნათელი წითელი თმა და ცისფერი თვალები ჰქონდა,  სახელად  ვალერია.

მოულოდნელად გოგონამ შუბლზე ხელი დაადო და უთხრა მასწავლებელს, რომ იგი იცნო. გამოდის, რომ მასწავლებლის ფოტო მის სახლში მაგიდაზეა. აღმოჩნდა, რომ სტუდენტის მამა იგივე ვიქტორია.

მეორე დღეს ვიქტორი სკოლაში მივიდა, რომ ქალიშვილი სკოლის შემდეგ სახლში წაეყვანა. ბოლოს ლერა და ვიქტორი ერთმანეთს შეხვდნენ. ვიქტორმა თვალი არ მოარიდა ლეროს. მის წინ სწორედ ის ლერა იდგა, მისი სკოლის სიყვარული, რომლის დავიწყებაც ვერ შეძლო.

იგივე ლერა, რომელმაც ერთი შესაძლებლობა არ გამოტოვა მასთან კამათისა და ჩხუბისთვის.  ალბათ, იმიტომ, რომ ცდილობდნენ სხვებისთვის დაემალათ ერთმანეთისადმი გრძნობები.

ვიქტორიც არ მალავდა სიხარულს და ლერო თავის სახლში მიიწვია ჩაის დასალევად. მან უთხრა, რომ ქალიშვილს იმ ბოროტი გოგონას სახელი დაარქვა, რომელზეც სულ ფიქრობდა და რომლის დავიწყებაც ვერ შეძლო. ამ დღის შემდეგ ისინი ერთმანეთს აღარ დაშორებიან.

გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია, ასევე გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..