ზუსტად არავინ იცის როგორ გახდა ინგლისში შტოშის სოუსი საშობაო შემწვარი ინდაურის განუყოფელი დეტალი. ეს არის კენკროვანი ხილი, რომელიც იზრდება მარადმწვანე ბუჩქზე. მის სამშობლოდ ითვლება ამერიკა და ისტორიკოსების ნაწილი თვლის, რომ სწორედ ამერიკის აღმოჩენის შემდეგ გავრცელდა ის ინგლისში და შემდეგ, დანარჩენ მსოფლიოში.
შტოშს ძალიან ხშირად მოიხსენიებენ როგორც ანტიბიოტიკს, რადგან ძალიან დიდი რაოდენობით შეიცავს სასარგებლო, მძლავრ ანტიოქსიდანტებს და აქვს ანთების საწინააღმდეგო ძლიერი მოქმედება.
შტოში ხელს უშლის საშარდე გზების ინფექციების გაჩენას, განსაკუთრებით კი ცისტიტის განმეორებითი (ქრონიკული) ფორმების ჩამოყალიბებას. ამის მიზეზი მასში დიდი რაოდენობით არსებული პროანტოციანიდინებია (PACs), ანუ ანტიოქსიდანტები, რომლებიც ხელს უშლიან საშარდე გზების კედლებზე ბაქტერიების მიმაგრებას.
საქმე იმაში მდგომარეობს, რომ შტოშში შემავალ შაქრებს ადამაინის ორგანიზმი ვერ ითვისებს და შარდში უცვლელად გადადის. საშარდე გზებში არსებული ბაქტერიები კი ემაგრება ამ შაქრებს და შარდთან ერთად გამოიდევნება ორგანიზმიდან.
