ქმარმა შვილის სახე რომ დაინახა, რატომღაც ძალიან გაბრაზდა და ცოლი და ბავშვი საავადმყოფოში დატოვა. ტაქსით სახლში მისულ კარინას არაერთგვაროვანი გრძნობები ჰქონდა. ტაქსის მძღოლმა ურჩია, რომ ყოფილიყო ძლიერი ქალი, რათა ზიანი არ მიეყენებინა პატარა ბავშვისთვის, რომელიც სულ რაღაც ხუთი დღის წინ შეეძინა.
ბინაში არავინ იყო. როგორც ჩანს, ქმარი ჯერ არ მისულა. კარინამ ვაჟს აჭამა და საწოლში დააწვინა, თავად კი საჭმლის მომზადება დაიწყო, რათა უსიამოვნო ფიქრებისგან განთავისუფლებულიყო.
საღამოს მისი ქმარი, ალექსანდრე სახლში დაბრუნდა. ოთხაში შევიდა, სადაც ნამტირალევი ცოლი დახვდა. კარინამ შეხედა თუ არა მაშინვე შენიშნა, რომ ალექსანდრე ნასვამი იყო. ის, ოდნავ კანკალით, საწოლთან მივიდა და ჩუმად ჩამოჯდა მის გვერდით, ზუსტად იატაკზე.
ქმარმა ათი წუთის განმავლობაში უყურა ბავშვს. შემდეგ ის წამოდგა, საწოლის საზურგეს მიეკრო და ჰკითხა: ვისი არის?
კარინა კინაღამ იქვე დაეცა, უძრავად იდგა. როგორ მიბედავს ასეთი დამამცირებელი კითხვის დასმას? ქმარმა ხომ იცოდა რა სირთულეებთან იყო დაკავშირებული ეს ნანატრი ორსულობა.
სადმე წასასვლელი რომ ჰქონოდა, მაშინვე ჩალაგდებოდა და წავიდოდა, მაგრამ კარინას მშობლები ქვეყნის სხვა მხარეს ცხოვრობდნენ და მან მეუღლესთან ერთად შეიძინა ეს ბინა.
ქალმა ძლივს შეინარჩუნა სიმშვიდე და უპასუხა:
– თუ ეჭვი გვეპარება, ჩვენ დნმ-ის ტესტს გავაკეთებთ. უბრალოდ, როდესაც ბიჭი დავინახე, გავიფიქრე, რომ სხვისია. კარინამ კიდევ ერთხელ აღშფოთებით შეხედა ალექსანდრეს და გაიფიქრა: როგორ ვერ შევამჩნიე, რომ ის ასეთი იყო.
– კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, ბავშვი შენია. თუ ეჭვი გეპარებათ, მოდით გავაკეთოთ ტესტი და.. ამ დროს ბავშვმა გაიღვიძა, ეშმაკურად ტიროდა და აცნობდა მშობლებს, რომ მშიერი იყო. დედამ ბავშვი ხელში აიყვანა.
როდესაც ქალმა ბავშვს საფენი გახადა, ალექსანდრე უკნიდან წამოხტა და ბავშვს ფეხზე ხელი მოუჭირა. კარინა, შეშინდა და ცდილობდა ქმრის მოშორებას. ქმარმა ბავშვს ტერფზე დახედა.
– Ხედავ! წამოიძახა ალექსანდრემ. მას ფეხზე დაბადების ნიშანი აქვს, ისევე როგორც მე, შეხედე! მან აღტაცებულმა წამოიძახა და ფეხი აწია. – ვიცი. მშვიდად გამოეხმაურა კარინა. ხელი გაუშვი შენს შვილს, შენ მას აშინებ. – მაშ, ვის ჰგავს ეს ბავშვი? არცერთ ჩვეთანაგანს არა აქვს ცისფერი თვალები.
დღეს დეიდას დავურეკე იმის გასარკვევად, ვინმე იყო თუ არა თქვენი ოჯახის ასეთი ღია ფერის. უცნაურია, რომ ჯერ არ შეატყობინე მას თქვენი ბავშვის დაბადება. ბოლოს და ბოლოს, ის შენი ერთადერთი ნათესავია. საყვედურით შეხედა კარინამ ქმარს, შემდეგ კი განაგრძო:
ასე რომ, დედაშენის დას გაახსენდა, რომ ბებიაშენს ჰქონია ცისფერი თვალები. მკვეთრად უთხრა კარინამ ალექსანდრეს. ქმარმა თავი დამნაშავედ იგრძნო. კარინას ბრაზმა გადაუარა. ალექსანდრეს ძალიან შეუყვარდა ბავშვი, თავად აჭმევდა, ეთამაშებოდა და როდესაც მეგობრებს ხვდებოდა, ამაყად ამბობდა: ეს ჩემი შვილია.
გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია.. ასევე გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..
ყურადღება: ფოტო პირობითია
