გოგომ ტელეფონზე დარეკა და გაუბედავად დაიწყო ლაპარაკი. გამარჯობა, მიცანი? იკითხა გოგომ. გამარჯობა, კი გიცანი – ცივად უპასუხა ბიჭმა. – იქნებ დავილაპარაკოთ? ჩურჩული იკითხა გოგომ. – აქ სალაპარაკო არაფერია. ადექი და გაიკეთე აბორტი.
-არ შემიძლია, ეს ხომ ჩვენი შვილია.
-არ მაინტერესებს. ახლა სხვასთან დავდივარ, გოგოს ყელში ცრემლები მოაწვა. ტელეფონი გათიშა.
- 5 თვის შემდეგ
-გოგონი დაგეხმარებით, თქვენი ქმარი სად არის?
-ის არ არსებობს და არც არასდროს ყოფილა..
- 5 წლის შემდეგ..
ბიჭი პარკში ზის და ფიქრობს, უკვე ტვინი შემიჭამა. სახლში მისვლა შემძულდა. ამ სიტუაციიდან გამოსავალიც არ ჩანს. მოულოდნელად მისი ყურადღება მიიპყრო ბაღში მოთამაშე ბავშვებმა, ორმა ბავშვმა, რომლებიც იქვე შორიახლოს თამაშობდნენ, ეტყობოდათ, რომ ტყუპები იყვნენ.
„ნეტა როგორია ახლა ჩემი შვილი“ – გაიფიქრა ბიჭმა და წლების წინანდელი ამბავი გაახსენდა. ამ დროს ბავშვების ხმა მოესმა: „დედა“, გაიძახოდნენ ისინი და მათკენ ნელა მომავალი ქალისკენ გარბოდნენ. მამაკაცმა ქალს შეხედა და ის დაინახა.
-გამაჯობა, ესენი ჩემი შვილები არიან? – დაიწყო მამაკაცმა საუბარი. სიტყვებს ძლივს წარმოთქვავდა.
-შენი შვილები არიან.
-მამა, მამა, -დაიწყეს ყვირილი ბავშვებმა. კაცს სუნთქვა შეეკრა, ეს მისთვის სრულიად უცნობი, ახალი გრძნობა იყო. თუმცა ბავშვებმა მას ჩაურბინეს და მისთვის უცხო კაცისკენ გაიქცნენ.
-ძვირფასო, ვის ესაუბრებოდი? კითხა კაცმა ქალს.
-რაღაც მაღაციის მისამართი აინტერესებდა.
-ბიძია მაღაზია მანდვეა, მიაძახა ერთ-ერთმა ტყუპისცალმა, რომელიც დედასთან, მამასთან და ძმასთან ერთად მიდიოდა.
ავტორი: ია პირველი
გთხოვთ მოიწონეთ, გააზიარეთ და დააკომენტარეთ სტატია..
ყურადღება: ფოტო პირობითია
