ჩემი დის ისტორია მინდა გიამბოთ.. თიკა გათხოვდა ბიჭზე, რომელიც თვითონ ძალიან უყვარდა, მე კი, რატომღაც, თავიდანვე არ მომეწონა. არ ვიცი, რატომ, მაგრამ მის ასე ხაზგასმულ დახვეწილობასა და თიკას მიმართ მზრუნველობას ეჭვის თვალით ვუყურებდი, თუმცა არაფერი მითქვამს, რომ დისთვის არ მეწყენინებინა – მას ძალიან უყვარდა ქმარი და მე ხომ არ დავუნგრევდი ოჯახს!
გათხოვებიდან რამდენიმე თვის შემდეგ თიკას მუცელი მოეშალა და ძლივს გადაარჩინეს. ნახევარი წლის შემდეგ ისევ დაორსულდა, მაგრამ სადარბაზოს კიბეზე ფეხი დაუცდა, დაგორდა და ისევ მოსწყდა ნაყოფი.
ისეთი დალურჯებულ-დალილავებული იყო, საავადმყოფოში თითქმის ერთი თვე იწვა. გამოწერის დღეს ჩემი სიძე რომ მივიდა ცოლის სახლში წასაყვანად, ისე უცნაურად შეხვდნენ ერთმანეთს, საშინელი ეჭვი გამიჩნდა, თიკას ამ „ფეხის დაცდენაში“ მისი ქმრის ხელი ხომ არ ერია.
ეს ეჭვი მაშინ გამიღრმავდა, როცა გზაში, უკვე მანქანაში რომ ვისხედით, თიკამ ნუგზარს უთხრა, დედაჩემთან წამიყვანე, შენ საღამომდე სამსახურში ხარ და ასეთ მდგომარეობაში სახლში მთელი დღე მარტო ვერ ვიქნებიო.
ნუგზარმა ძალიან უმწეოდ სცადა ცოლის დარწმუნება, სახლში წავიდეთო, მაგრამ თიკამ ისეთი ისტერიკა მოუწყო, გაოცებული დავრჩი.
ნუგზარი შეეცადა, ჩემთვის აეხსნა, რომ თიკას ასეთი აგზნება მისი მდგომარეობით და გადატანილი ტრავმით იყო გამოწვეული, მაგრამ ისეთი უმწეო თავის მართლება გამოუვიდა, თიკამ კი ისეთი სიძულვილით გახედა, უკვე დავრწმუნდი, რომ რაღაცაში იყო საქმე.
სახლში რომ მივედით, იმ დღეს არაფერი მითქვამს, ორიოდე დღის შემდეგ კი თიკას საწოლთან დავუჯექი და კატეგორიულად მოვთხოვე, სიმართლე ეთქვა.
მცირეოდენი ყოყმანის შემდეგ ჩემმა დამ ტირილით მიამბო, რომ მისი „დახვეწილი“ ქმარი სინამდვილეში საშინელი სადისტია, რომ ხშირად სცემს და ორსულობის შეწყვეტა ორჯერვე მისი „დამსახურება“ ყოფილა, მაგრამ შიშით ვერ გაამხილა, რადგან იცოდა, რომ მამაჩვენი ამას არ აპატიებდა სიძეს და, შეიძლება, მის გამო ამ ხნის კაცი ციხეშიც მოხვედრილიყო.
მე და თიკამ მოვილაპარაკეთ და გადავწყვიტეთ, შეძლებისდაგვარად მშვიდობიანად მოგვეგვარებინა ეს პრობლემა.
ამიტომ ჩემი სიძე ვნახე და ვუთხარი, თუ არ გინდა, პასუხისგებაში მიგცეთ, თიკას გაყრაზე დაეთანხმე-მეთქი. ცხადია, მაშინვე დასთანხმდა. მშობლებს კი თიკამ უთხრა, აღარ გვიყვარს ერთმანეთი და იმიტომ ვეყრებიო.
დაახლოებით ერთი წლის შემდეგ ჩემმა დამ გაიცნო ძალიან კარგი ახალგაზრდა, რომელმაც ცოლობა სთხოვა, მაგრამ თიკა თავს იკავებს გათხოვებისგან, რადგან ექიმმა უთხრა, შვილი აღარ გეყოლებაო. ეს ისეთი ელდა იყო ჩვენთვის, კინაღამ გულები დაგვისკდა.
ვეღარ მოვითმინე, ჯერ სახლში მივუვარდი ჩემს ყოფილ სიძეს და მის მშობლებს გავაგებინე, რა ურჩხულიც გაზარდეს, მერე კი სამსახურში „ვეწვიე“ (ერთ-ერთი არცთუ პატარა ფირმის შეფია) და სწორედ თათბირზე შევუღე კარი.
რომ დამინახა, ეტყობა, ისეთი გიჟის სახე მქონდა, რომ ფერი ეცვალა და ვეღარ მოიფიქრა, როგორ მოქცეულიყო. მეც, ვისარგებლე მისი დაბნეულობით და იმდენ ხალხში მივახალე: შე სადისტო, შენი წყალობით ჩემს დას შვილი აღარასოდეს ეყოლება და ახლა ვის შერთვას აპირებ, კიდევ ვინ უნდა გააუბედურო-მეთქი.
ყურმოკვრით ვიცოდი, რომ თავის თანამშრომელს ირთავდა ცოლად და ეს ტექსტიც იმიტომ ვთქვი. თურმე, ის ქალიც იმ ოთახში იჯდა. გაფითრებულ საქმროს რომ შეხედა, მიხვდა, რომ სერიოზულად იყო საქმე, მომიბრუნდა და მშვიდად მკითხა, კონკრეტულად რაში სდებთ ბრალსო. მეც შევეცადე, თავი ხელში ამეყვანა და მოგონილი სიმშვიდით ვუთხარი:
არაფერ განსაკუთრებულში, უბრალოდ, ხანდახან „სიცელქე“ მოუვლის და ქალებთან „კიბეზე დაგორებობანას“ თამაში აუტყდება-მეთქი. მერე მშვიდად გამოვიხურე კარი და წამოვედი. წარმომიდგენია, იქ რა მოხდებოდა.
თიკა კი იმ კაცმა მაინც შეირთო, მიუხედავად იმისა, რომ ჩემს დას მისთვის არაფერი დაუმალავს.
გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია.. ასევე გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..
ყურადღება: ფოტო პირობითია
თეა, 30 წლის.
