ამ ამბამდე, ალბათ საქართველოზე თუ ვინმე რამეს მკითხავდა, რუსეთის პატარა გუბერნიად მოვიხსენიებდი, რომელსაც ძალიან დიდი ისტორია აქვს. რაც შეეხებათ რუსებს, დიდი კულტურის მატარებლები ნამდვილად არ არიან, მაგრამ გარკვეულ ტერიტორიებზე მათაც შეძლეს ცივილიზაციის შეტანა.
მაგრამ ახლა სულ სხვაგვარად ვფიქრობ ქეთი ჩვენს ოჯახში რომ მოვიდა 24 წლის იყო. საქართველოში კი უკვე 2 შვილი ჰყავდა და ქმარი, რომელიც საწოლს იყო მიჯაჭვული. მაღალი, შავი თმითა და შავი მოციმციმე თვალებით.
მოხდენილი სხეულითა და მშვენიერი სახის ნაკვთებიანი გოგონა. ასეთები ჩვენთან ჯერ გართობაზე ფიქრობენ, მას კიდევ იმხელა პასუხისმგებლობა ჰქონდა, რამხელასაც მეც ვერ ავიღებდი მის ასაკში.
მაგრამ ახლა, დღეს და ამ ამბის მერე სრულიად განსხვავებულად ვფიქრობ. ქეთი, ახალგაზრდა ლამაზი, ქართველი გოგონა პირველად ჩვენს ოჯახში 24 წლის ასაკში მოვიდა, მას საქართველოში 2 შვილი და საწოლზე მიჯაჭვული ქმარი ჰყავდა.
გოგონა მაღალი, მოხდელი სხეულით, მოციმციმე თვალებით, ძალიან ლამაზი იყო. გერმანიაში, ამ ასაკში გოგონები მხოლოდ გართობაზე ფიქრობენ.
ამ დრომდე ბევრი დამლაგებელი გვყოლია, ალბანელი, პაკისტანელი, პოლონელი, მაგრამ ქართველის მსგავსად არცერთ მათგანს არ უშრომია.
სააგენტოები ძირითადად ვიზუალზე იყვნენ ორიენტირებულები და ლამაზ გოგონებს გვიგზავნიდნენ. ჩემს მეგობრებს, რომლებიც ხშირად მსტუმრობდნენ, და უყვარდათ ჩემს დამლაგებლებთან არშიყობა, ხშირად გამოსდიოდათ კიდეც.
ქეთის დანახვაზე ყველა აღფრთოვანდა, ეგონათ მასაც ადვილად მოხიბლავდნენ მაგრამ შეცდნენ. ქეთი იყო ერთგული და პატიოსანი გოგონა. ვერც საჩუქრებით, სიურპრიზებითა და კომპლიმენტებით შეძლეს მისი დათანხმება პაემანზე.
ჩემი ცოლი ამის გამო სამმაგ გასამრჯელოს აძლევდა და სულ ამბობდა, მინდა ჩემი შვილებიც ქეთისნაირი ქალები გაიზარდნონო. გოგონა იმდენად იდეალური იყო, რომ გვეგონა ხომ არ თამაშობსო.
ბევრჯერ განმეორდა, რომ ფული, სამკაული და ძვირფასი ნივთი ისე მიგვიგდია, გვინდოდა აეღო, და ჩვენც დავრწმუნებულიყავით, რომ ისიც ჩვეულებრივი ადამიანი იყო, მითუმეტეს რომ ოჯახს მოწყვეტილისთვის ფული ზედმეტი არასდროსაა, თუმცა ქეთი ყველაფერს პატიოსნად და უკლებლივ გვაბარებდა.
დღეს რომ მკითხონ, რეალურად რას ვფიქრობ საქართველოზე, სრული პასუხისმგებლობით ვიტყვი: ეს არის, ქვეყანა სადაც ზრდიან, ერთგულ, პატიოსან, მოსიყვარულე ქალებს. ბევრ ნაცნობთან მუშაობენ ქართველი ქალები, ამიტომ საქართველოს “გმირი ქალების მიწას” – ვუწოდებთ.
გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია, ასევე გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი კომენტარებში.
ყურადღება: ფოტო პირობითია
