ჩემს ისტორიას რომ გაიგებთ, ნამდვილად არანორმალური გეგონებით. მეც ასე ვიფიქრებდი სხვაზე, მაგრამ, სინამდვილეში, ჩვეულებრივი გოგო ვარ, უბრალოდ, თავიდან ვერ გავერკვიე ჩემს გრძნობებში, მერე კი ამის გამხელა შემეშინდა და იმიტომ ამერ-დამერია ყველაფერი.
ვარ 21 წლის. ერთი წელია, ახალი შეყვარებული მყავს. ძველს ბიძინას გაცნობამდე რამდენიმე წლით ადრე დავშორდი. 17 წლის იყო შოთიკო, რომ დაიჭირეს და მას მერე არ შემხმიანებია.
მეც ძალიან ახალგაზრდა ვიყავი (16 წლის), ვიფიქრე, აღარ ვახსოვარ, აღარ ვუყვარვარ-მეთქი და ნელ-ნელა დავივიწყე.
მერე კი ბიძინა გავიცანი და შემიყვარდა. ყოველ შემთხვევაში, ასე მეგონა. რამდენიმე თვის წინ კი შოთიკომ ციხიდან დამირეკა. ძალიან გამიკვირდა, მაგრამ, თან, საოცრად გამიხარდა.
იმის მერე ხშირად მირეკავდა და მივხვდი, რომ ის უფრო მიყვარს, ვიდრე ბიძინა, მაგრამ ბიძინამ საერთოდ არაფერი იცოდა შოთიკოს არსებობის შესახებ, ამიტომ ვერაფერს ვეუბნებოდი და მასაც ვხვდებოდი.
ერთ დღეს კი შოთიკომ დამირეკა და მითხრა, იქნებ, როგორმე მოახერხო და ციხეში მოხვიდე სანახავად, საოცრად მომენატრეო.
ამ სიტყვებმა თავი დამაკარგვინა, მაგრამ, აღმოჩნდა, რომ პატიმრის ნახვის უფლება მხოლოდ ოჯახის წევრებს ჰქონიათ.
ეს რომ გავიგე, ცოტა კი ვიყოყმანე, მაგრამ ბოლოს მტკიცედ გადავწყვიტე, მასთან ხელი მომეწერა და ასეც მოვიქეცი, ოღონდ, ეს ყველაფერი ყველასგან მალულად გავაკეთე.
ბიძინას ჯერჯერობით ისევ ვხვდები, მართალია, იშვიათად, მაგრამ, მაინც. საქმე ისაა, რომ არ ვიცი, რა მიზეზი ვუთხრა, რის გამო უნდა დავშორდეთ-მეთქი, რადგან, ისე მექცევა, ვერანაირად ვერ ვდებ შარს.
არადა, ჩემი საქციელი აშკარად ამორალურია. მართალია, ბიძინასთან ინტიმური ურთიერთობა არ მაქვს, მაგრამ, საბოლოო ჯამში, ორივეს ვატყუებ და ვღალატობ, რის გამოც საკუთარი თავი მძულს.
გარდა ამისა, მეორე საშიშროება ისაა, შოთიკომ რომ გაიგოს, ნამდვილად მომკლავს.
ალბათ, ისევ ის ჯობია, ბიძინას ვუთხრა, აღარ მიყვარხარ და უნდა დავშორდეთ-მეთქი. მთავარია, ეჭვი არ აიღოს და თავი მშვიდობიანად დამანებოს.
რომ იცოდეთ, როგორ დავიღალე ამ ორმაგი თამაშით!
გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია.. ასევე გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..
ყურადღება: ფოტო პირობითია
ლია, 21 წლის.
